چهارشنبه 22 آذرماه 1391

سلام

گناه و بازم گناه چی بگم که دلم خونه تف به این زندگی که من دارم خداییش همش شدم مایه ی ننگ و جنگ

ننگ واسه اینکه همش گناه کارم و خدایی اون بالاس که از دستم ناراحته و من نمیخوام مهمترین کس توی زندگیم ازم ناراحت باشه به خدا نه این دنیا رو میخوام نه اون دنیارو فقط میخوام خدای بالا سرم ازم ناراحت نباشه میخوام همیشه به بنده اش افتخار کنه میخوام بدونه منم میتونم خوب باشم اما خیلی بیشعورم که گناه میکنم و بعدشم میام وامیستم واسش شعر میگم بابا تو اگه .... بودی که غلط نمیکردی(اینو با خودمم)

هی میاد لفظ قلم حرف میزنه اینجا اگه مردی مردانه باش و اگه گوهی خوردی قاشقشم بزار لب شلوارت و مردونه بگو خوردم

اما خوردم قبول دارم اما نمیخوام خدامم ناراحت باشه خو چی بگم اصلا ولش کن روانی شدم رفته بعد ها باید حسابی کار خوب بکنم که از خجالتش در آم

آنان که محیط فضل و آداب شدند

در جمع کمال شمع اصحاب شدند

ره زین شب تاریک نبردند برون

گفتند فسانه ای و در خواب شدند

خیام

اینو مخاطبش منم من زیاد ادعام میشه اما هیچی نیستم وای ببخش خدای بزرگ