لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ ...

آنانکه عابدند ؛ به وقت اذان خوشند

آنانکه زاهدند ؛ به یک تکه نان خوشند

از هر دو تا نگار یکی ناز می کند


عشاق روزگار یکی در میان خوشند

نانی که می پزند به همسایه میرسد


این خانواده با خوشی دیگران خوشند


این سفره دارها که شدم میهمانشان

بعد ازبیا، برو ست، ولی با بمان خوشند

ما می خوریم و اهل کرم شکر میکنند

با این حساب بیشتر از میهمان خوشند

جانی بگیر و در عوضش هیچ هم نده

عشاق با معامله های گران خوشند

با اخم خویش راه فرار مرا ببند

صیاد اگر علیست همه با کمان خوشند